Prowincja Chrystusa Króla

Wyższe Seminarium Duchowne

Zarząd Generalny SAC

Zjednoczenie

Prowincja Zwiastowania Pańskiego

Instytut Pallottiego

DUCH STOWARZYSZENIA

Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim (1 J 4, 16).

Regułą podstawową naszego najmniejszego Stowarzyszenia jest życie Pana naszego, Jezusa Chrystusa, którego winniśmy naśladować w Jego życiu ukrytym i w publicznej działalności ewangelicznego posługiwania dla większej chwały Boga, naszego Ojca niebieskiego, i dla większego uświęcenia duszy własnej i bliźniego; dlatego każdy, kto wstępuje do Stowarzyszenia, winien powodować się jedynie doskonałą miłością Boga i bliźniego, ażeby zapewnić sobie w ten sposób własne zbawienie (OOCC III, 40).

10.

Duch Stowarzyszenia: Caritas Christi

Wszyscy członkowie Stowarzyszenia, żyją w duchu, który wciąż jest odnawiany przez miłość, którą Chrystus przyniósł na ziemię.

Jako Apostoł Ojca Przedwiecznego ukazał On światu, że Bóg jest Nieskończoną Miłością; wzywa też człowieka, stworzonego od początku na obraz Boży i przez śmierć Jego odrodzonego do życia w łasce, aby bez reszty poświęcił się Bogu i służbie ludziom oraz pracował dla zbawienia świata.

11.

Charyzmat Stowarzyszenia

Chrystus ustanowił Kościół, aby oświecany i umacniany przez Ducha Świętego nadal pełnił Jego posłannictwo.

Nasze Stowarzyszenie czuje się powołane do uczestniczenia w Kościele i wraz z Kościołem w tymże apostolstwie.

12.

Zycie Chrystusa naszą regułą fundamentalną

Członkowie pragną żyć w pełni tym powołaniem: decydują się naśladować Jezusa Chrystusa w Stowarzyszeniu; za fundamentalną regułę swego życia przyjmują Jego życie ukryte i publiczne aż do ofiarowania się na krzyżu; i mają nadzieję, że osiągną ostateczną doskonałość w zmartwychwstaniu z Nim.

13.

Źródło oraz moc apostolstwa i życia wspólnego

Normą życiową członków Stowarzyszenia jest wielkoduszna miłość, która pragnie służyć i nie szuka swego (por. 1 Kor rozdz. 13). Ona stanowi źródło i siłę naszej apostolskiej pracy i życia wspólnego. W niej nasza działalność apostolska dla zbawienia ludzi jednoczy się z życiem wewnętrznym. Ona nadaje trwałość naszej konsekracji oraz więzom zespalającym nas ze Stowarzyszeniem i umożliwia nam wytrwanie.

W Świętej Rodzinie z Nazaretu i w pierwszej wspólnocie jerozolimskiej znajdujemy wzór, według którego mamy żyć zjednoczeni w miłości i poświęcać się wspólnie realizacji naszego apostolstwa.

14.

Wzrastanie w miłości Chrystusa

Dlatego też wszyscy winni już od początku uczyć się poznawać coraz głębiej miłość Chrystusa i dla tej miłości starać się działać nieustannie w dobrowolnym oddaniu.

15.

Nasza troska o zaspokojenie potrzeb ludzi i Kościoła

Naśladowanie Chrystusa przynagla nas do działalności apostolskiej. Angażujemy wszystkie swe siły dla zbawienia i dobra bliźniego i pragniemy włączać się w podejmowane wspólnie wysiłki na rzecz tworzenia świata dla wszystkich bardziej ludzkiego, umacniania pokoju w sprawiedliwości i miłości oraz zjednoczenia wszystkich w Chrystusie.

Stajemy się w ten sposób otwarci na wszystkie potrzeby Kościoła oraz gotowi do służenia mu wiernie w wypełnianiu jego zadań.

16.

Nabożeństwo do Królowej Apostołów

Członkowie oddają cześć Maryi, Królowej Apostołów. Podobnie jak Apostołowie łączą się jednomyślnie na modlitwie z Matką Pana i wzywają Ducha Świętego, który odnawia oblicze ziemi.

Starają się naśladować Jej cnoty, szerzyć Jej kult i czcić Ją w sposób odpowiadający tradycji Kościoła i Stowarzyszenia.

17.

Mistrzem św. Wincenty Pallotti

Naszym mistrzem w życiu duchowym i w działalności apostolskiej jest nasz Założyciel święty Wincenty Pallotti.